Εφηβική πορεία

Περπατώ σε ένα δρόμο σκοτεινό

σε έναν κόσμο άδειο

Ξάφνου ακούω μια φωνή

Κάποιος μου ψιθυρίζει κάτι

Δεν ακούω

Συνεχίζω να περπατώ

Ο αγέρας τρεμοπαίζει στις φυλλωσιές των δέντρων

μια μουσική, μια μαγική μουσική

ένας γλυκός ήχος

Ξανά ακούω τη φωνή

πάλι ψιθυρίζει

Ο ήχος του ανέμου βουίζει στ’ αυτιά μου

σαν σειρήνα

Προσπαθώ να ακούσω, μα δεν μπορώ

πρέπει να ακούσω, μα δε θέλω

Συνεχίζω να περπατώ μόνος

να περπατώ στο άγνωστο

οδηγός μου η αύρα του ανέμου

Να! Πάλι ακούω τη φωνή

 Μα δε δίνω σημασία

Κι ακόμα συνεχίζω να περπατώ…

Δήμητρα Μανδαλιανού