Όπως κι αν βλέπω τον κόσμο
πάντοτε είναι διαφορετικός
Όπως ο χρυσαετός ανοίγει
τα διάπλατα φτερά του
και πετάει στο απέραντο γαλάζιο
Ο ήλιος ζεσταίνει τα φτερά του
και ενώνεται μαζί του
Έτσι νιώθω κι εγώ καθώς
κοιτάζω το πρόσωπό σου
βλέπω τα μάτια σου
ζεσταίνομαι με το χαμόγελό σου
Οι αετοί το βράδυ παύουν να πετούν
κοιμούνται βαθιά
Εγώ όμως δεν κοιμάμαι,
βλέπω εσένα στα πρώτα και τα στερνά όνειρά μου
και μου φτάνει…
Βλέπεις πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος μέσα απ’ τα μάτια μου;
Ναυσικά Μπασιούκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου