Πέρασε ένας χρόνος : η παράσταση της καρδιάς μας

           Η παράσταση "Πέρασε ένας χρόνος παίζεται σε ένα σπίτι στον Κολωνό, νεοκλασικό, παλιό και φθαρμένο, με τα σημάδια της ιστορίας του ανεξίτηλα γραμμένα σε κάθε του γωνιά, με τους ηθοποιούς να παίζουν ανάμεσα στο κοινό, σε απόσταση αναπνοής.

      

Το έργο διαδραματίζεται σε ένα σπίτι τον 20ο αιώνα και οι ήρωες δεν έχουν ονόματα, παρά μόνο χρησιμοποιούνται αριθμοί. Συγκεκριμένα ένα βράδυ πρωτοχρονιάς μια παρέα μαζεμένη παίζει ένα παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά. Η σκηνοθέτης μαζί με τους ηθοποιούς έψαξαν κι έκαναν έρευνα για να συγγράψουν το θεατρικό σενάριο. Βασισμένο σε έλληνες ποιητές και πεζογράφους, μαρτυρίες και σε συνεντεύξεις από ανθρώπους που είχαν βιώσει έντονες καταστάσεις σε ιδιαίτερες ιστορικές περιόδους της χώρας μας σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

     

Έτσι κάθε ηθοποιός αφηγήθηκε μια ιστορία από διάφορες περιόδους: Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, εμφύλιο, Πολυτεχνείο, Χρηματιστήριο, Καταστροφή της Σμύρνης αποτυπώνοντας στιγμές της καθημερινότητας. Συγκεκριμένα ένα χωριατόπαιδο από τη Μακεδονία θέλει να κυνηγήσει τα όνειρα του, πηγαίνει στο στρατό, λιποτακτεί και προσπαθεί να μεταναστεύσει για την Αμερική. Μια γυναίκα που δεν της αρέσει η μοναξιά αλλά τα φώτα και τα χειροκροτήματα, ακολουθεί τον ερωτά της με τον κατακτητή αλλά πληρώνει το τίμημα. Ακόμα, μια γυναίκα στη Σμύρνη εγκαταλείπει την πρώτη της αγάπη νομίζοντας ότι είναι νεκρός, παντρεύεται από προξενιό ψάχνοντας να βρει τη δική της "εκκλησία". Έπειτα, την περίοδο του εμφυλίου, μια φιλία οδηγείται στα άκρα, καταστρέφεται από το θάνατο, και ο ήρωας παντρεύεται τη νεράιδα του! Αργότερα, μια κοπέλα που σπούδαζε συμβολαιογράφος ερωτεύεται ένα αγόρι, εμπλέκεται στα γεγονότα του Πολυτεχνείου αλλά τελικά αναζητά την ελευθερία σε άλλους δρόμους. Τέλος ο επιτυχημένος χρηματιστής, το τέλειο παιδί, με στόχους και επιτυχίες, κατάφερε να φτιάξει μια ζωή που οι άλλοι θα ζήλευαν. Όμως, ο ίδιος χωρίς να καταφέρει να έρθει σε ουσιαστική επαφή με το μικρότερο αδελφό του, οδηγείται σε αδιέξοδο. Τελικά το παιχνίδι τελειώνει, με την αποκάλυψη νέων στοιχείων για τη ζωή των προσώπων, όλων συγγενικών με τον έβδομο ήρωα. Όλες οι ιστορίες είναι η μνήμη που κουβαλάει ο καθένας από τους προγόνους του και τον στοιχειώνει αλλά δεν τον εμποδίζει να ζήσει τη ζωή του αισιοδοξώντας και προχωρώντας....



Τα "Ανεμοσκορπίσματα" παρακολούθησαν την παράσταση μια παγωμένη Κυριακή του Γενάρη. Οι εντυπώσεις από όσα παρακολουθήσαμε μας συντροφεύουν ακόμη και μονοπωλούν τη σκέψη και τις συζητήσεις μας! Εκείνο το μαγικό βράδυ, η συζήτηση που ακολούθησε με τους συντελεστές της παράστασης μας έκανε να βιώσουμε και άλλες διαστάσεις του έργου, να συνειδητοποιήσουμε τον τρόπο σύνθεσής του, αλλά και να αντικρίσουμε με άλλη ματιά την προσπάθεια των ηθοποιών να "μπουν στο πετσί του ρόλου τους" και να τον αποδώσουν με τρόπο μοναδικό!


Γεωργακοπούλου Κατερίνα