Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

"Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο...μια θεατρική παρασταση για πολλούς"


Το έργο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" είναι ένα από τα έργα του William Shakespeare γραμμένο το 1595 και είναι ένας από τους πιο διάσημους απαγορευμένους έρωτες όλων των εποχών.
Στη συγκεκριμένη παράσταση που παρακολουθήσαμε συνεργάζονται τρία άτομα: δύο ηθοποιοί που εκτελούν όλους τους ρόλους και ένας μουσικός που τους συνοδεύει με τη μουσική και τα τραγούδια αλλά πολλές φόρες αφηγείται και συνομιλεί με τους ήρωες.


Η παράσταση ξεκινά με δύο μοναχικά φαντάσματα που ξαναζωντανεύουν την ιστορία του έρωτα και του θανάτου τους. Η διαμάχη των οικογενειών τους απαγορεύει να γνωριστούν αλλά σε μια γιορτή συναντιούνται και ερωτεύονται. Οι δύο ηθοποιοί υποδύονται μπροστά στα μάτια του κοινού τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στην ιστορία τους σκιαγραφώντας ταυτόχρονα τις σχέσεις που είχαν μαζί τους και εκφράζουν τις ενδόμυχες σκέψεις γι’ αυτούς. Το πρώτο μέρος του έργου είναι ιδιαίτερα εύθυμο ενώ το δεύτερο γίνεται πιο λυπηρό. Δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο ένα θεατρικό πάζλ από ποικίλα θεατρικά είδη που άλλοτε προκαλούν το γέλιο και άλλοτε τη συγκίνηση και προβάλλουν τον πιο βαθύ, την πιο ακραία, τον πιο αθώο έρωτα όλων των εποχών.


Πολλές είναι οι σκηνές που μας εντυπωσίασαν, κυρίως αυτές όπου αλλάζουν πολύ γρήγορα τους ρόλους π.χ. οι συγγενείς της Ιουλιέτας και του Ρωμαίου. Επίσης η σκηνή που η Ιουλιέτα φορώντας τα λευκά φτερά και κρατώντας μια κόκκινη ομπρέλα είναι ανεβασμένη στο μπαλκόνι- σκάλα και συνομιλεί με τον αγαπημένο της που στο τέλος της χαρίζει μια συρμάτινη καρδιά!!!
Τέλος η βίωση του τέλειου έρωτα παρά το τραγικό τέλος μας κέρδισε ως θεάτες και μας εντυπωσίασε βαθιά.
Γεωργακοπούλου Κατερίνα

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.





Τρία από τα αλληγορικά μυθιστορήματα του Καζαντζάκη, "ο Χριστός ξανασταυρώνεται", "ο Καπεταν Μιχάλης" και "ο τελευταίος πειρασμός", τον οδήγησαν να κινδυνεύει να αφοριστεί  από την Εκκλησία. Φανατικοί χριστιανοί σπεύδουν σε βίαιες διαμαρτυρίες κατά την έκδοση των βιβλίων του και το Βατικανό, αναγράφει τον Τελευταίο Πειρασμό , ένα βιβλίο στο όποιο ο Ιησούς δίνει μάχη μεταξύ της θνητής και της θεϊκής του φύσης, στο Index Librium Prohibit rum, δηλαδή το καταδικάζει ως βλάσφημο και η ποινή θανάτου του είναι η πυρά. Ο Καζαντζάκης βεβαία απάντα ,  με ψυχραιμία και με κάποια ανωτερότητα . Τα πράγματα σε σχέση με το Βατικανό ρυθμίζονται καθώς ο οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας τοποθετείται στην άποψη ότι ο κρητικός Καζαντζάκης πρέπει να κριθεί  στον τόπο του.


 Έτσι ο Καζαντζάκης γλυτώνει τον αφορισμό  αλλά  καταράστηκε από την ιεραρχία της ελληνικής εκκλησιάς. Αργότερα, ο Μάρτιν Σκορτσεζε αποφασίζει να κάνει ταινία τον τελευταίο Πειρασμό, όμως η απόφαση αυτή γέννησε νέες αντιδράσεις. Μετά  την επεξεργασία του σεναρίου η ταινία προβάλλεται εξακολουθώντας να θεωρείται αντιχριστιανική. Η πρώτη αντίδραση κατά της απαγόρευσης  της ταινίας ήταν της Μελίνας Μερκούρη η οποία πολύ σωστά διατύπωσε ότι κανείς δεν υποχρεώνεται να δει την ταινία. Οι πωλησεις των εισιτήριων ξεπέρασαν τις εκατό χιλιάδες, στο τέλος όμως απαγορεύτηκε. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που βλέπουν τα πράγματα πιο ανοιχτόμυαλα. 



Ο Καζαντζάκης όμως, περά από τις κατηγορίες που τον περιέβαλλαν , ήταν ένας πιστός άνθρωπος και παρόλο που έψαχνε και αμφισβητούσε τη θρησκεία και το θεό , έτρεφε σεβασμό για αυτά. Όπως λέει και ο συγγραφέας του Χαμένου Νόμπελ, Κ. Αρκουδέας, ποιος είναι πραγματικά αθεος; Αυτός που αναζητά την ύπαρξη του θεού, για να ανακαλύψει ότι ζει μέσα μας και προσπαθεί να τον απελευθερώσει;




Επιμέλεια κειμένου: Μπάλλα Ξανθίππη


Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Διαγωνισμός φιλαναγνωσίας

Το μήνα Μάρτη τα "Ανεμοσκορπίσματα" θα υλοποιήσουν την πρόταση του Δ. Ρεκλείτη και του Θ. Πανούση γαι την κλήρωση  του βιβλίου "'Οφις και Κρίνο" του Ν. Καζαντζάκη που ο ίδιος ο Δημήτρης το πρόσφερε! Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να απαντήσουν σωστά στο ερωτηματολόγιο που συνέταξαν ο Δημήτρης και ο Θανάσης και στη συνέχεια θα πλάβουν μέρος στην κλήρωση για την ανάδειξη του νικητή.



Ο Όφις και Κρίνο είναι το πρώτο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, για το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας έμελλε να έχει αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα. Εξεδόθη το 1906, υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο “Κάρμα Νιρβαμή”. Στη νέα σχολιασμένη έκδοσή του (2002), που από το 2005 κυκλοφορεί με νέο συμπλήρωμα, ο αναγνώστης βρίσκει το αυθεντικό κείμενο της πρώτης έκδοσης και την αλήθεια ως προς την πηγή της έμπνευσής του. Την υπερ-ρομαντική αυτή νουβέλα με την απόκοσμη ατμόσφαιρα ενέπνευσε μια ... εγκόσμια μούσα, με σάρκα και οστά: η Kathleen Forde, η Ιρλανδέζα δασκάλα των αγγλικών τού Νίκου Καζαντζάκη στο Ηράκλειο, που υπήρξε και ο πρώτος του έρωτας. Πρόκειται για την «Ιρλαντέζα» στην οποίαν αφιέρωσε ολόκληρο κεφάλαιο στηνΑναφορά στον Γκρέκο.



Στο βιβλίο ένας ζωγράφος νεαρός, λάτρης της Ηδονής και του Ωραίου, απολαμβάνει ό,τι του προσφέρει η ζωή και, σταδιακά, τον κυριαρχεί η ιδέα του θανάτου. Αποφασίζοντας ότι ο θάνατος και η ζωή είναι συνδεδεμένοι με την Ομορφιά και τον Έρωτα, καλεί την ερωμένη του σε ένα δωμάτιο πλημμυρισμένο με φρέσκα λουλούδια, να περάσουν μαζί μια ερωτική νύχτα. Τελικά, το πρωί, από ασφυξία, τους βρίσκουν νεκρούς.

Καλή τύχη στους συμμετέχοντες!

Δημήτρης Ρεκλείτης
Θανάσης Πανούσης


Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΝΟΜΠΕΛ

1.     

Μια συνηθισμένη Τετάρτη του Γενάρη,στις 18 του μηνός,  έμελλε να είναι τελικά διαφορετική. Ο συγγραφέας  Κώστας Αρκουδέας  επισκέφθηκε το σχολείο μας με σκοπό να συζητήσουμε για το λογοτέχνη Νίκο Καζαντζάκη, το βιβλίο του "το Χαμένο Νόμπελ" και τη συγγραφή άλλων λογοτεχνικών έργων  από τον ίδιο.              
           Το κοινό της εκδήλωσης αποτέλεσε η λογοτεχνική μας ομάδα, τα "Ανεμοσκορπίσματα" και οι μαθητές του Β’2.     Η συζήτηση ξεκίνησε με τους λόγους που ο Καζαντζάκης ξεκίνησε να διεκδικεί το Νόμπελ. Για το συγγραφέα το Νόμπελ ήταν μια ένεση αισιοδοξίας για την Ελλάδα και ένα δώρο για τη σύζυγο του, την Ελένη Σαμίου, που τον στήριξε ηθικά όλα αυτά τα χρόνια. Η ζωή του ήταν λιτή και στερημένη και το χρηματικό έπαθλο θα τους βοηθούσε να σταθούν στα πόδια τους αλλά και να πραγματοποιήσουν πολυπόθητα ταξίδια.


        Όμως, πολλοί ήταν οι πολέμιοι αυτής της προσπάθειας του. Το συντηρητικό καθεστώς τον κατηγορούσε για αθεΐα, για κομμουνιστικές δραστηριότητες και ότι ήταν διαφθορέας των νέων. Ο  συγγραφέας Κώστας Αρκουδέας μας εξήγησε ότι ο Καζαντζάκης δύσκολα κατανοούσε την έννοια της αγάπης και είχε στενές σχέσεις με τους συνανθρώπους του. Εργάστηκε δίπλα στον Ελευθέριο Βενιζέλο και στην Unesco αλλά πέθανε δυσαρεστημένος  και πικραμένος, γιατί δεν αναγνώριζαν το έργο του οι Έλληνες αντίθετα με ό, τι συνέβαινε στον υπόλοιπο κόσμο.

     Επίσης μας δήλωσε ότι το Νόμπελ που δόθηκε αργότερα στο Σεφέρη ήταν μια εκδήλωση συγγνώμης και ευγνωμοσύνης  προς τον Καζαντζάκη, επειδή άδικα δε του δόθηκε ποτέ το βραβείο.
      Τέλος, ο συγγραφέας μας παρακίνησε να κρατάμε ημερολόγιο και να αποτυπώνουμε σε αυτό τα όνειρά μας. Ο τρόπος γραφής μας είναι σαν το δακτυλικό μας αποτύπωμα που μας κάνει μοναδικούς και ξεχωριστούς. Όμως μας συμβούλεψε ότι η ενασχόληση   με τη γραφή θα μπορούσε να αποτελέσει μια δημιουργική ενασχόληση αλλά όχι το κύριο επάγγελμά μας, γιατί δεν είναι κερδοφόρα.



       Ο Καζαντζάκης αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το Κώστα Αρκουδέα, καθώς τα βιβλία του "Ο Φτωχούλης του Θεού", "Ο Καπετάν Μιχάλης", και η "Αναφορά στο Γκρέκο" ήταν αγαπημένα εφηβικά του αναγνώσματα. Ο ίδιος έγραψε το "Χαμένο Νόμπελ" μετά από έρευνα 10 ετών και παρουσίασε την πορεία του συγγραφέα αλλά και όλης της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας. Πραγματικά, έβαλε ένα λιθαράκι στο να γνωρίσουμε την πνευματική πορεία του μεγάλου συγγραφέα άλλα και δούμε τα παρασκήνια των πολιτικών εξελίξεων στη διάρκεια του 20ου αι. που -κυριολεκτικά- λίγο διαφέρουν ή καλύτερα αιτιολογούν τους χαλεπούς καιρούς της κρίσης.

Ηλιάννα Λώτση
Γεωργακοπούλου Κατερίνα
Πραχαλιά Μυρτώ
Παυλή Θεοδώρα

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ




                                                                  
                                                                                                              
Ένα από τα πολλά βραβευμένα βιβλία που έχει γράψει ο Βρετανό-Αμερικανός συγγραφέας Patrick Ness, και ίσως το πιο χαρακτηριστικό του,  είναι το «Τέρας έρχεται»
Αυτό το βιβλίο είναι βασισμένο στην ιδέα της συγγραφέως  Siobhan Dowd η οποία όμως δεν κατάφερε να το τελειώσει λόγω του πρόωρου θανάτου της από καρκίνο, όπως είχε πει και ο ίδιος ο Patrick Ness ‘’Είχε τους χαρακτήρες, την υπόθεση και την αρχή, το μόνο που της έλειπε ήταν ο χρόνος’’.
‘’Το τέρας έρχεται’’ είναι ένα εφηβικό μυθιστόρημα το οποίο διηγείται την ιστορία του δεκατριάχρονου Κόνορ ο οποίος ζει με την μητέρα του σε ένα μικρό σπίτι κοντά σε ένα ήμερο έλατο. Η μητέρα του αργοπεθαίνει από καρκίνο και ενώ ο Κόνορ το γνωρίζει, αρνείται να το δεχτεί καθώς η ίδια του λέει ότι θα γίνει καλύτερα. Εθελοτυφλώντας ο Κόνορ συνεχίζει να πιστεύει ότι η μητέρα του θα θεραπευτεί, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζει προβλήματα στην κοινωνική του ζωή στο σχολείο και υποφέρει από εφιάλτες τα βράδια. Ένα βράδυ όμως, στο παράθυρο του Κόνορ εμφανίζεται ένα τέρας, ένα τέρας διαφορετικό από αυτό που έβλεπε κάθε βράδυ από τότε που η μητέρα του άρχισε τις χημειοθεραπείες. Το τέρας αυτό ήταν το πελώριο έλατο που βρισκόταν λίγο πιο μακριά από το σπίτι τους και τώρα φάνταζε γιγάντιο και τρομακτικό έξω από το παράθυρο του Κόνορ. Το δέντρο συνέχισε να τον επισκέπτεται ξανά και ξανά ζητώντας του το πιο επικίνδυνο πράγμα στον κόσμο, την αλήθεια . Και κάθε φορά τού έλεγε μια ιστορία που ήταν πάντα διφορούμενη, σχετικά με το πόσο περίπλοκοι είναι οι άνθρωποι. Έτσι έχουμε μια ιστορία με έναν καλό πρίγκιπα που διαπράττει έγκλημα για να σώσει τη χώρα του, μια άλλη με έναν εφημέριο που εξαιτίας του πεθαίνουν οι κόρες του επειδή ο ίδιος σκέφτεται το σωστό αλλά κάνει το λάθος, και μια τρίτη για έναν αόρατο άνθρωπο που ήθελε να τον βλέπουν οι άλλοι, κι όμως ένιωσε ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά όταν οι άνθρωποι άρχισαν να τον προσέχουν.



Όλες αυτές οι ιστορίες διαπλέκονται με την κανονική ζωή του Κόνορ. Όταν το δέντρο δείχνει στον Κόνορ πώς τιμώρησε τον εφημέριο καταστρέφοντας το σπίτι του, ο Κόνορ, χωρίς να το συνειδητοποιεί, καταστρέφει το σαλόνι της γιαγιάς του μέσα σε μια έκρηξη τυφλής οργής, ενώ μεταμορφώνεται ο ίδιος στον αόρατο άνθρωπο που θέλει να είναι ορατός, όταν χτυπάει τον συμμαθητή του που τόσο καιρό τον τρομοκρατούσε επειδή του έκανε το χειρότερο δυνατό, τον αγνόησε.
Το βιβλίο πρόσφατα μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη (A monster calls) ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του συγγραφέα και του  J. A. Bayona.

Σύντομα το βιβλίο θα μπορείτε να το δανειστείτε από τη σχολική μας βιβλιοθήκη!





Επιμέλεια: Θανάσης Πανούσης