Μαχητές κατά του...Damnatio memoriae

Ο 83χρονος Khaled al-Asaad  τον οποίο αποκεφάλισε η ISIS, επιδεικνύοντας τη σωρό του κρεμασμένη σε κίονα στο κέντρο της Παλμύρας, υπήρξε ένας από τους πιο διαπρεπείς Σύριους αρχαιολόγους με ειδίκευση σε θέματα συριακής αρχαιολογίας.

     Ο Khaled al-Asaad γεννήθηκε στην πόλη και υπηρέτησε ως επικεφαλής του Μουσείου και Διευθυντής των Αρχαιοτήτων για 40 χρόνια, μέχρι το 2003. Ακόμη και μετά τη συνταξιοδότηση, ήταν ακόμα ο άνθρωπος του οποίου η γνώμη και κρίση για την Παλμύρα και τους θησαυρούς της είχε τη μεγαλύτερη σημασία. Θαύμαζε τόσο τη Ζηνοβία, την πολεμίστρια – βασίλισσα της Παλμύρας του 3ου αιώνα, η οποία επαναστάτησε εναντίον της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που έδωσε στην κόρη του αυτό το όνομα.

      «Ο πατέρας μου ήταν 83 χρονών», αναφέρει ο γιος του, ο Mohammed, «και ένας αληθινός πιστός στην ιδέα της Παλμύρας. Ήταν βαθιά προσηλωμένος σε αυτήν και αρνήθηκε να φύγει. Πίστευε ότι θα πρέπει να προστατεύεται από οποιοδήποτε κακό προερχόμενο από στρατιώτες ή οποιονδήποτε άλλον».

Ο Αλ Ασάαντ είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στη μελέτη και την την προστασία της Αρχαίας Παλμύρας. Δεν προκαλεί λοιπόν εντύπωση το γεγονός πως κρατούνταν ένα μήνα από την ISIS, η οποία τον πίεζε να αποκαλύψει την τοποθεσία κρυμμένων θησαυρών στην αρχαία πόλη, αλλά εκείνος αρνιόταν πεισματικά, γνωρίζοντας πως το τέλος του δεν θα αργούσε να έρθει.

Εκτελέστηκε με δημόσιο αποκεφαλισμό -σε μία πλατεία γεμάτη κόσμο- από τους Τζιχαντιστές, μετά από βασανισμούς τεσσάρων εβδομάδων. Ο στόχος ήταν να αποκαλύψει πού είναι κρυμμένοι οι θησαυροί, οι φορητές αρχαιότητες που η Συρία φρόντισε να μεταφέρει εγκαίρως εκτός Παλμύρας κατά την επέλαση των Τζιχαντιστών (οι οποίοι ναρκοθέτησαν την αρχαία πόλη).

Η αποκάλυψη που δεν έκανε στους βασανιστές του, πληρώνοντας την αγάπη και τον σεβασμό του για την Ιστορία με την ίδια του ζωή, είχε να κάνει με τη γνώση ότι, οι Τζιχαντιστές όσα μνημεία δεν καταστρέφουν -καταγράφοντας τις άγριες πράξεις με βίντεο- τα πωλούν στη μαύρη αγορά προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τη «δράση» τους.

Η ηρωική πράξη του, αποτελεί παρακαταθήκη για όλους τους ανθρώπους υπογραμμίζοντας ότι αν υπάρχει θέληση και διάθεση αυτοθυσίας δίνοντας ένα κομμάτι από την ψυχή ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει να προστατέψει ότι αξίζει

ΠΗΓΗ: http://fractalart.gr/syria/

Ρεκλείτης Δημήτρης, Β3

Παλμύρα 2015...ώρα μηδέν!

Αφετηρία του φετεινού ταξιδιού των Ανεμοσκορπισμάτων αποτέλεσε "η μνήμη"..όλα αυτα που τη συντηρούν, την τονώνουν μα και όλα αυτά που την κάνουν να αδρανεί... να σβήνει...να χάνεται..

Πρώτος Σταθμός...Παλμύρα 2015

Μάϊος του 2015.

Οι τζιχαντιστές κατέστρεψαν μέρος των θησαυρών της αρχαίας πόλης της  Παλμύρας, η οποία έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Μεγάλες κηλίδες αίματος καταγράφονται από το ρώσικο drone εντός του αρχαίου θεάτρου της πόλης.Οι κηλίδες αυτές πιστεύεται από ειδικούς ότι προήλθαν από τις συνεχείς ομαδικές εκτελέσεις εντός του αρχαίου θεάτρου, από άνδρες του ISIS

Τον ίδιο μήνα, οι τζιχαντιστές ανατίναξαν δύο αρχαίους ναούς, του Βήλου και του Βάαλ Σαμίν που θεωρούνταν πολιτιστικά ορόσημα επί 2.000 χρόνια. Τα Ηνωμένα Έθνη χαρακτήρισαν την καταστροφή τους "έγκλημα πολέμου"

Πώς θα μπορούσαμε ως πολίτες του σύγχρονου κόσμου να αποτρέψουμε τέτοιου είδους ενέργειες; Άραγε μόνο αυτές οι ενέργειες απειλούν τα πολιτιστικά δικαιώματα; Η απάντηση του ζητήματος αυτού βρίσκεται στο ενδιαφέρον και την ευαισθητοποίηση του ανθρώπου για την πολιτιστική κληρονομιά που δεν αποτελεί κτήση των ισχυρών και επιφανών ανθρώπων,  ούτε  σημείο τέλεσης αποτρόπαιων πράξεων, αλλά ορόσημο του πολιτισμού και ανάδειξης του ανθρώπινου πνεύματος. Η προσπάθεια "καταστροφής" της μνήμης πρέπει να βρει ισχυρές αντιστάσεις κι αντιδράσεις....κι η γνώση του προβλήματος είναι μόνο η αρχή!

Δημήτρης Ρεκλείτης, Β3

Ο τοίχος είχε τη δική του ιστορία...

Άσκηση δημιουργικής γραφής με το Φίλιππο Μανδηλαρά

Στις 22 Γενάρη, στην μοναδική βιβλιοθήκη του ιδρύματος Λασκαρίδη....τα Ανεμοσκορπίσματα συνάντησαν τον συγγραφέα, Φίλιππο Μανδηλαρά. Εκεί ανακάλυψαν ότι οι τοίχοι..δεν έχουν μόνο αυτιά αλλά μιλούν..βροντοφωνάζουν σκέψεις και συναισθήματα!

Το ταξίδι των δημιουργικών εμπνεύσεων ξεκίνησε με μια σειρά φωτογραφιών  που απεικόνιζαν προσωπικά μηνύματα, γραμμένα σε τοίχους, συχνά υπερμεγέθη, μεταβαλλόμενα στο χρόνο, καθώς σε αυτά προστίθενται σκέψεις, λέξεις και συναισθήματα! Έρωτες που ολοκληρώνονται, μηνύματα που αλλάζουν πομπούς και αποδέκτες!

  Το ζητούμενο ήταν να φανταστούμε την ιστορία πίσω από το μήνυμα! Να πλάσουμε τον ήρωα, το περιβάλλον του, τις σκέψεις και το στόχο του! Εσωτερικά, αρχίσαμε να ξετυλίγουμε το νήμα ιστοριών όπου ήρωες πασχίζουν να επικοινωνήσουν, να ακουστούν, να αποκτήσουν λίγα λεπτά προσοχής κι ενδιαφέροντος.

Το πιο εποικοδομητικό στάδιο της συνάντησης, ήταν ίσως ό,τι ακολούθησε μετά...

Ήθελαν το χρόνο τους τα σπέρματα της δημιουργικής έμπνευσης για να καρπίσουν: φωτογραφίες από το λιμάνι της Ζέας, προσωπικά μηνύματα ερωτευμένων και όχι μόνο, και κυρίως ιστορίες που ανακοινώθηκαν στο χορτασμένο από τον θαλασσινό ήλιο του Γενάρη κοινό του πούλμαν...

Ερωτευμένοι που σμίγουν, ερωτευμένοι που χωρίζουν, αδέλφια που είναι για πάντα μαζί έστω κι αν ο θάνατος του χωρίζει! Και λίγο πριν το τέλος...κριτική για την ιστορία που ο Φ. Μανδηλαράς και η Ε. Κατσαμά στήνουν με βάση  το προσωπικό μήνυμα που μας έδειξαν, εναλλακτικές διαδρομές, αναιρέσεις και αποδοχές...

 Το χιούμορ και η εξυπνάδα του οικοδεσπότη - συγγραφέα, η πρωτότυπη πρόταση για λογοτεχνικές διαδρομές, ο απρόσμενος ήλιος, η θάλασσα που είναι πάντοτε γαλανή και υπόσχεται ταξίδια μακρινά...όλα αυτά  κρατιούνται στη μνήμη μας και είναι σίγουρο ότι θα καρπίσουν συγγραφικά και αναγνωστικά!

Τα ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ της Τετάρτης

Αριστέα Αλεξανδράκη, Άννυ Λάσκαρη, Ελισάβετ Λιακάκη, Θανάσης Πανούσης, Στράτος Δουκλιάς, Νεφέλη Μανωλάκη