κάτι σαν άγνωστο απωθημένο
να μου χτυπάει την πόρτα .
Σαν ένας καινούριος προορισμός,
σαν μία νέα λύση σε ένα παλιό
πρόβλημα…
τόσο απλά και τόσο αναπάντεχα ήρθες
.
Πρέπει να παραμείνεις κρυφός
κι όσο πιο κρυφός ένας έρωτας,
τόσο μεγαλύτερη η διάρκειά του.
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό
ξέρω πως είναι δώρο από τον Θεό.
Οι άλλοι τον ζηλεύουν και τον γρουσουζεύουν
με λόγια άσχημα και φθονερά.
Μείνε σήμερα εδώ,
κάτσε μέχρι να χαράξει τούτο το
πρωινό,
μείνε μέχρι το ηλιοβασίλεμα να
χρωματίσει τον ουρανό.
Και έτσι όπως σε ερωτεύτηκα
έτσι θα τελειώσουν αυτοί οι
συλλογισμοί…
Έτσι έρχεται αυτή η στιγμή
Αναπάντεχα, απρόοπτα, απρόσμενα
Αναπάντεχα…
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΡΑΦΥΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου