Πρόλογος (ποίημα)

Ξαφνικὰ μοῦ φασκιώνουνε τὰ μάτια

γιὰ νὰ βλέπω τὸ φῶς τὸ ἀληθινό!

Μὲ καρυδώνουν, γιὰ νὰ μὴ φωνάζω:

«Ὄρσε, Ἑλλάδα Γραικύλων ἀντιχρίστων!»

Ἄχερα μὲ μπουκώνουν κάθε μέρα.

Καὶ ποιοί; Τοῦ σκλαβοπάζαρου ἡ σαβούρα.

Καὶ πῶς; Ἔχουν ἀφέντη τὰ σκυλιὰ

καὶ δαγκάνουν τὰ πόδια σου, Ἱστορία.

Πῶς θὰ σωθοῦμε ἀπ᾿ τὴν «ἐλευθερία»

τῆς σκλαβιᾶς μας κι ἀπὸ τὸν «ὑπὲρ πατρίδος»

τῶν προδοτῶν; Καὶ πότε ἀπ᾿ τοὺς θεοὺς

τῶν ἀθέων καὶ τῶν ἀνθρωποφάγων;

Κώστας Βάρναλης