Nusquam...

Κάθε φορά, σε αυτήν την πρώτη συγκέντρωση των μαθητών μέσα στο θερινό, ακόμη, προαύλιο, ανάμεσα στα παιδεμένα από τον ήλιο πρόσωπα και τα ανήσυχα χαμόγελα, αναζητάς, όρθια, απέναντι τους τις γνώριμες ματιές. Αυτές που είναι οικείες και θερμές, που τα τρία προηγούμενα χρόνια σε έκαναν να απορήσεις, να θαυμάσεις, να συγκινηθείς, να θυμώσεις, να νιώσεις περηφάνια... Μικρές στιγμές, που το παρόν τους δε σε άφηνε  να νιώσεις τη μοναδικότητά τους, αλλά, σήμερα, ως παρελθόν, βιωμένο και αναντικατάστατο, γλυκαίνουν και  φωτίζουν τη θύμησή σου.

Μισοσβησμένα ονόματα σε καρέκλες και θρανία, ξεχασμένα βιβλία, μια ζωγραφιά στον τοίχο, φωτογραφίες στον πίνακα ανακοινώσεων σου δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι απόφοιτοι είναι ακόμη παρόντες. Η χθεσινή συγκυρία ισχυροποίησε τη θύμηση: ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του Λογοτεχνικού διαγωνισμού του "Λογοτεχνικού Εργαστηρίου της Ανατολικής Αττικής, "οι μαθητές διαβάζουν και γράφουν". Η κριτική επιτροπή των λογοτεχνών (Χρήστος Αντωνίου, Δημήτρης Καρακίτσος, Γιάννης Παλαβός, Κάλλια Παπαδάκη) μελέτησαν και επέλεξαν τα έργα που βραβεύθηκαν και που η συντονιστική ομάδα των εκπαιδευτικών της Ανατολικής Αττικής με την οργανωτική αρωγή της Κατερίνας Αλεξιάδη (Υπευθύνου πολιτιστικών θεμάτων Ανατολικής Αττικής) είχε προκρίνει.

  Ο Θανάσης Πανούσης, η Ρένια Μπούλια και η Ξανθίππη Μπάλλα, σημερινοί απόφοιτοι και φοιτητές, διακρίθηκαν για τις δημιουργικές τους προσπάθειες, για τα κείμενα τους που αυθεντικά αποκαλύπτουν την ψυχή τους. Δυο ποιήματα κι ένα διήγημα  που εστιάζουν στο απραγματοποίητο παρόν τους, αποκαλύπτουν τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες τους και στρέφουν με αφοπλιστική αβεβαιότητα τη ματιά τους στο μέλλον τους (;).

Το  "Nusquam..." του Θανάση, το "Ραντεβού μετά τη βροχή" της Ρένιας και το "Ένα γράμμα για σένα" της Ξανθίππης, καθώς ανασύρθηκαν από τη μνήμη,  γλύκαναν περισσότερο το πρωινό της απουσίας τους.

Τσουκαλά Ειρήνη